Lęk wysokości zwany również akrofobią jest obawą przed przebywaniem na dużej wysokości, która wzbudza w osobie wyobrażenie o możliwości upadku. Ciekawostkę stanowi fakt, że dotyczy on tylko rzeczywistego przebywaniu wielu metrów nad poziomem morza, a zatem nie może objawiać się w przypadku gier komputerowych, czy filmów prezentujących takie sceny. Wokół tematu akrofobii narosło wiele mitów z którymi postanowiliśmy się raz na zawsze rozprawić. W dzisiejszym artykule opiszemy medyczne przykłady przyczyn oraz objawów lęku wysokości. Zapraszamy do lektury!
Objawy lęku wysokości
Akrofobii nade często towarzyszą ataki paniki, które najczęściej objawiają się w dwóch, co ciekawe – skrajnych wariantach. Pierwszy rodzaj paniki ma związek z wyobrażeniem o wrastaniu w ziemię, drugi zaś – wyjątkowo ekspresyjny jest wprost przeciwny, a zatem przedstawia niekończące się unoszenie ku górze. Zgodnie z definicją medyczną akrofobia jest zaliczana do grupy fobii specyficznych o których charakterystykę poprosiliśmy lekarza medycyny – Piotra Wołoszańskiego. Oto fragment jego wypowiedzi.
„Sama nazwa pochodzi od słów z języka greckiego – akos znaczy szczyt, zaś phobos oznacza strach. I w tym miejscu należy odróżnić strach od fobii, bowiem strach jest naturalną reakcją obronną organizmu w sytuacjach niebezpiecznych, zaś fobia występuje w postaci strachu w momentach obiektywnie niegroźnych. Objawia się ona w naturalnej postaci, czyli przyspieszonym biciu serca, bladości, potliwości oraz poprzez zawroty głowy. To właśnie o takich objawach należy mówić w przypadku lęku wysokości…”
Badania statystyczne dowodzą, iż w Polsce zdiagnozowano lęk wysokości u 5% społeczeństwa. 3.5% to przedstawicielki płci pięknej, a wniosek ten potwierdzają również dane globalne, które mówią, że kobiety są bardziej narażone na tytułową dolegliwość.
Przyczyny lęku wysokości
Pomimo faktu, że medycyna i nauka stoi dziś na wysokim poziomie skonkretyzowane przyczyny akrofobii wciąż pozostają wiedzą tajemną. Mimo to specjaliści skłaniają się ku kilku teoriom, a najpopularniejszą z nich jest traumy spowodowane nagłymi upadkami z wysokości w okresie dzieciństwa. Inna z teorii opowiada o tym, ze akrofobia nabywana jest z bliskiego otoczenia, a mówiąc ściślej – z obserwacji osób bliskich, których zachowania zostają nam wszczepione drogą nabytą. Zgodnie z ową hipotezą dziecko rozwijając się dostrzega ataki paniki np. u rodziców nabywając tym samym ów rodzaj fobii. Istnieje jeszcze jedna ciekawa teoria, która opisuje akrofobię jako rodzaj wypracowanej drzewiej obawy mającej na celu uchronienie cywilizacji przed wyginięciem. Zgodnie z ową teorią skłonności do lęku wysokości powinny zostać zapisane w DNA – sprzeczność zadaje z kolei spostrzeżenie, że większość osób nie odczuwa tego rodzaju paniki. Bez względu na prawdziwość owych teorii jedno jest pewne – granice strachu wyznaczamy sami i nie mają one związku z jakimkolwiek metrażem.
Przy współpracy z https://www.allecco.pl/.
